Over Jacques Montijn
Na een loopbaan van 27 jaar bij gerenommeerde aannemers en advies- en ingenieursbureaus ben is Jacques Montijn in 2020 als zelfstandig adviseur doorgegaan. Zijn ervaring is opgedaan bij Hollandia, Movares en Iv-Consult, waar hij functies heeft vervuld als constructeur, ontwerper, hoofd ontwerp en engineering, projectmanager en consultant. De rode draad is in de loopbaan zijn grote bewegende, civiele constructies.
Voor deze bedrijven heeft hij als adviseur en projectmanager gewerkt aan toonaangevende projecten, waaronder de Nieuwe Botlekbrug, het Nieuwe Wembley stadion, de Nelson Mandelabrug in Alkmaar, en diverse projecten voor groot onderhoud aan beweegbare bruggen voor de Provincie Zuid-Holland.
Jacques is verder al sinds 1997 betrokken bij de veiligheidsnorm voor beweegbare bruggen, de NEN 6787, waarvan dit jaar de herziene versie is uitgekomen als ontwerpnorm.
Als zelfstandige werkt hij voor zowel aannemers, ingenieursbureaus en overheden als consultant, adviseur werktuigbouwkunde en als adviseur machineveiligheid.
CE-verantwoordelijkheid met meerdere partijen in een project
De Machinerichtlijn houdt het graag simpel: er is maar één fabrikant en die is verantwoordelijk voor conformiteit. Maar vanaf het begin loopt menig machinebouwer tegen het probleem aan wie waarvoor verantwoordelijk is, omdat er nu eenmaal meerdere partijen nodig zijn bij de bouw van een complexe machine en er ook vele klanteisen worden gesteld die ook de veiligheid kunnen beïnvloeden.
Helaas wordt nog regelmatig tijd en geld verspild aan discussies over de juiste manier van het verdelen van de verantwoordelijkheden in het CE-markeringsproces, vooral omdat die discussie vaak te laat wordt gevoerd. De lessen die daaruit geleerd kunnen worden, zijn ook relevant voor andere bedrijfstakken.
Aan de hand van een aantal voorbeelden zal de spreker de volgende vragen behandelen:
- Hoe ligt de CE-verantwoordelijkheid eigenlijk vast in wet- en regelgeving?
- Zijn er meerdere soorten CE-verantwoordelijkheden en wie kunnen deze het beste dragen?
- Hoe komt het dat bepaalde partijen niet of soms juist wel de CE-verantwoordelijkheid willen dragen?
- Hoe krijg je uiteindelijk één partij zo ver om eindverantwoordelijkheid voor de CE-markering te dragen en wat is daarvoor nodig?
- Wat zijn praktische oplossingen en ‘lessons learned’ uit de praktijk?